Ik val maar met de deur in huis, via de belangrijkste deur: de voordeur!
Voordeur
Ik noem dat de belangrijkste deur, omdat daar de buitenwereld overgaat in je privédomein. Het is de grens tussen binnen- en buitenwereld, waarvan jij de bewaker bent. Sta jij wel eens stil bij dat overgangspunt naar (waarschijnlijk :)) de enige plek in de wereld waar jij het voor het zeggen hebt?
Twee kanten
Je voordeur heeft twee kanten (wat een open deur :)).
Enerzijds is het de ‘officiële entree’ van je huis. Jij, je gasten, je spullen, je boodschappen, komen daar binnen. Als je huis een ‘wezen’ zou zijn, zou je voordeur de mond zijn. Wat stop je daarin? Wat laat je je huis binnen? Ben je daar blij mee? Of open je ook weleens de deur voor iets wat je eigenlijk liever buiten zou laten?
Zin of gewoonte
In dat geval is het ook leuk om te bedenken waar je dat in je leven misschien nog meer doet: doe je iets omdat je dat graag wilt? Of omdat het nu eenmaal ‘voor je deur staat', en 'doe je open' uit een gevoel van verplichting of gewoonte? Dat laatste kun je vergelijken met dat je gedachteloos iets in je mond stopt, omdat het nu eenmaal voor je neus staat, in plaats van dat je bedenkt: heb ik hier echt zin in? Voedt dit mij?
Achterdeur
Hee ho zul je nu misschien zeggen: ‘maar ik gebruik meestal de achterdeur!?’ Of: ‘ik breng de boodschappen via de garage naar binnen.’ Waarom geldt dit niet voor een andere buitendeur, dat is toch ook een overgang tussen binnen en buiten?
Dat is waar, maar deze is van een heel andere aard: de achterdeur is doorgaans meer privé. Mogelijk gebruik je deze zelf uit praktische overwegingen als entree. En vind je het van mensen die je goed kent prima als ze door de achterdeur komen. In sommige regio’s is dat gewoonte of zelfs een teken van gastvrijheid. Het gezegde ‘via een achterdeur binnenkomen’ geeft dat ook aan, het betekent zoiets als buiten het ‘officiële’ om, onopgemerkt.
Uitstraling
Bij de voordeur ben jij de bepaler. Jij bepaalt wie of wat je binnenlaat, maar ook wat je uitstraalt. Dat is de andere kant van de voordeur. Wat toon jij naar buiten? Ben jij zichtbaar en vindbaar?
Ik wandelde laatst langs een huis waar met ducktape een groot papier op de voordeur was geplakt waarop geschreven stond “Geen gezeur aan de deur”. Als ik daar met mijn Valentijnsbloemen op de stoep zou staan zou ik wel even terugdeinzen :)
Lach
Wat je uitstraalt trek je aan wordt wel gezegd. Als je naar iemand lacht krijg je tien tegen één een lach terug. Op dezelfde manier nodig je met een vriendelijke voordeur het goede in je leven uit. Een begaanbare toegang, een naambordje, het huisnummer, een klopper of bel (die het doet!), een lampje in het donker, met die simpele dingen geef je een boodschap af: hier woon ik, hier besta ik. Je voordeur als de lachende mond van je huis!
Sta jij weleens stil bij je voordeur? En wat zie je dan?
Ik vind het heel erg leuk om erover te horen!
Mail mij of stuur mij hier een bericht.
Een hartelijke groet met een lach!
Ilsabeth